หลงทาง หลงธรรม

กรรม ตอนที่ 6 คนดีต้องชดใช้กรรมชั่ว                 หมู่คนที่ทำบุญ ทำความดี มีจิตใจงดงาม อันต้องประสบเคราะห์กรรมน่าสงสารนั้น ข้าพเจ้าได้พิจารณาทบทวนแล้ว เห็นเหตุอันเกิดขึ้นนี้ แต่ว่าจะเล่าถึงสภาวะที่เห็นนี้ก็ไม่ถูกต้องตรงตามที่เห็นได้ จึงนำมาพิจารณาให้เป็นสมมติเสีย เป็นการเปรียบเทียบให้เห็นเป็นรูปธรรม แทนที่จะเป็นนามธรรม กล่าวคือ บุคคลทำความดี สะสมความดี เป็นระยะเวลานาน เปรียบเสมือนก้อนกลมสีขาวสะอาดก้อนหนึ่ง มีความขาวสะอาดอยู่ทั่วไป เมื่อได้ทำความชั่วลงไปด้วยความจำเป็นบีบบังคับให้ตนต้องพ่ายแพ้แก่กฎของกรรมในอดีต จะทำลงไปด้วยความไม่ยินดี แม้เป็นโทษไม่ร้ายแรง แต่ก็เกิดเป็นรอยดำขนาดหนึ่ง อยู่บนทรงกลมสีขาวนั้น เมื่อมองลงไปแต่ละครั้งก็เห็นรอยดำนี้ชัดเจน เพราะแปลกแยกแตกต่างจากสีขาวที่มีอยู่ทั่วไป การรู้สึกสะดุดตาเห็นได้ง่ายนี้เอง เปรียบไปแล้วก็เป็นผลกรรมที่คนทำความดี ต้องสะดุดลงเพราะกรรมชั่วแม้จะไม่มากแต่ก็เด่นชัดในความยึดมั่นถือมั่นของคนดี ทำให้ต้องได้เสวยทุกขเวทนาจากกรรมชั่วอันเด่นชัดนี้ก่อน                 หรือหากจะเปรียบไปก็เหมือนรถยนต์ใหม่ๆป้ายแดง เกิดถูกสะเก็ดหินคือบาปกรร